یه دختر داشتم.دومی رو خواستیم پسر بشه تا کلا تمومش کنیم.خدا بهمون دختر داد.ب خدا خیلی شیرینه ولی اطرافیان و حرفهای بیخود و دلسوزی و ترحم و...کاممون رو تلخ میکرد.یکم همسرم ناراحت بود چون پسر دوست داشت.ولی خب چندروز بعد حالش خوب شد.الان دخترام بزرگ شدن باهم دوست و همبازی شدن دلمون براشون ضعف میره.یکیش پیش یک میره یکیش پیش دو.
از من ب تو نصیحت فکر این چیزارو نکن.ب زندگیت برس در خونت رو ببند و بچه هاتو باعشق و محبت بزرگ کن نزار متوجه بشن جنسیت مورد نظر نبودن.خدا بهت پسر هم میده