اینم بگم که کرایه که میدم برم خونه همون میشه هزینه خورد خوراکم تو اینجا پدرمادرم منو دوست ندارن یعنی من افسردگی دارم و اصولاً دختر سنش از یه حدی بگذره جاش تو خونه نیست میخوام واسه فورجه ها همینجا بمونم به نظرتون اشتباه میکنم امتحانم که دادم برم خونمون
تموم هم اتاقیام میرن ولی من نمیخوام برم اصولاً اینقدر هزینه هام زیاده که دیگه دلم نمیخواد تو چشم پدرمادرم نگاه کنم اگه دانشگاهم تموم شد و دیدم خبری از شوهر نیست کلا دیگه میخوام از خونه برم
میفهمم
خودخواهی پدرمادرا و ناآگاهیشون بچه هارو به کجا رسونده
امیدوارم من و پدر دخترمو به اینجا نرسونیم
دارم روخودم کارمیکنم بچه هارو به دنیا نیاوردیم که به خواسته های ناتمام ما تن بدن .نیاوردیم که تا آرزوهای نرسیدمونو ازاونابخوایم
امیدوارم پدرمادرتوهم قدر تورو بدونن و آغوششونو به روت بازکنن
من هم مثل تو بودم ولی ازترس ابرو هیچوقت نتونستم کاری کنم حتی الان که ازدواج کردم چندماه چندماه نمیرم خونمون ازدست مادرم که همش حس ناکافی بودن به آدم میده البته پدرمم کم همکاری نمیکنه
الهی بگردم خونتون کدوم شهره؟ الان کدوم شهری؟
