27 سالمه به شدت انرژی ام پایینه. تابحال دوست پسر نداشتم برای همین خیلی چشم و گوشم بسته است خانواده سختگیر بودن. حتی تلفنی هم نداشتم کلا دیگه عادت کرده ب تنهایی.
اصلا انرژی ندارم برم پیش مردها خواستگار ها هم رد میکنم با اینکه خوبن اصلا پیش مردها خوب نیستم نه ناز و عشوه بلدم نه شیطونی از بچه هم بدم میاد از آشپزی و خانه داری هم همینطور بیشتر درس میخونم و کارهای فکری انجام میدم. طبیعی هست چنین چیزی؟ دوست دارم با کسی تو رابطه باشم ولی معمولا مردهای سن بالا و از اینا که دنبال دختر لوس و ننر و شیطون بلا نیستن.
قبلاً بهتر بودم افسردگی هم دارم.
قیافه ام هم بقیع میگن خوبی سفیدم و اندام برجسته و پری دارم با اینکه تپل و چاق نیستم