اورژانس اجتماعی

زنگ بزن وبا حوصله و بدون گریه همه چیز روبگو و راجع به افکار خودکشیت هم حرف بزن

ببین نمیبرنت بهشت ولی حمایت های ناچیزی هست از همونا استفاده کن حقته چرا نکنی؟

فکر کردی حالا کجا میبرنت یه جا که صد تا بدتر ازخودت هستن و افسرده تر میشی وقتی میبینی هیچ اینده ای نمیتونی بسازی

ازدواج نمیتونی بکنی ؟

اگر امنیت و سلامتت واقعا در خطر باشه میبرنت ولی تو اینجوری نیستی شاید البته بازم شاید حمایت کنن تو یسری موارد

نظر من اینه جایی زنگنزنی

البته من اصلا اونجاهارو نمیشناسم

و هر نظری میدم با ناآگاهی کامل هست پس اصلا روش حساب نکن

فقط امیدوارم دقیقا بتونی شرایطت رو آنالیز کنی

و بعد تصمیم بگیری

من فکر میکنم البته فقط فکر من بدون پشتوانه ی آگاهی هست

اینکه نهاد های اینجوری درد خاصی رو دوا نمیکنن

اصولا خدمات رایگان حس میکنم چندان جالب نباشن تو این مملکت حداقل

نمیدونم کجا میبرنت اگه ببرن. اصلا بردن چطور ساپورت میکنن اصلا ممکنه ببرن بدتر بشه بری اونجا بیافتی بین یه عالمه ادم مشکل دار ، به روانشناسی و مشاوره هاشون بدبین ام .

نظر من میخوای سعی کن جوری که مشروع و بدون خون ریزی باشه از اون خونه دور شی ، مثلا به ازدواج خوب که حس میکنم احتمالا موردش رو نداسته باشی خواستگار خوب باشه ، یا درس خوندن و دانشگاه خوب که اونم احتمالا نشه چون روانت اروم نیست درس بخونی ، پس مجبوری از پله های پایین مثل دانشگاه معمولی شهرتون شروع کنی شاید یا کم کم کاری مثل خیاطی یا چیزی که خیلی تو چشم نباشی و منتطر فرصت ها و زمان بهتری باشی

میگم که پیگیری شاید بکنن ولی در حد بردن فکر نکنم چون سنتم کم نیست

چند سالته

ببین باید قوی باشه و بدونی روزی که وقتش برسه خواهی رفت اگه وقت رفتن تو ار اون خونه نرسیده باشه و کارایی تحت فشار روانی انجام بدی اینم در نظز بگیر بفهمن برات بدتر بشه شرایط

یعنی زنگبزنی نیان ببرن بیان یه بررسی الکی بکنن بدتر لو بری ، بعدشم شرایطت از این سخت تر بشه . اینجوری نیست تو بگی اونام بگن بیا بریم . بردن تو هزینه داره براشون. تو این وضع اقتصادی خرج نون خور اضافه فکر نکنم نهادی بده، بازم یه پرس و جو بکن میگم من فقط نظر ذهنیمو میگم آشنایی ندارم . اما تو شرایط سخت بودم .هشت سال طول کشید تا گشایشی بشه ...البته با کلی دعا و توسل و خدا و تغییر سبک زندگی و ...