میفهمم چهقدر خسته و دلگرفتهای 💙گریههات نشونهی اینه که فشار زیادی رو تحمل کردی، نه اینکه ضعیفی. وقتی میگی از ساعت دو داری گریه میکنی و چشمات میسوزه، یعنی بدن و روحت دارن داد میزنن که نیاز به استراحت و آرامش داری.
این حس «کاش دنیا نمیومدم» بیشتر از اینکه واقعیت باشه، فریاد خستگیه. خیلی وقتها وقتی آدم زیر بار مشکلات میمونه، ذهنش این جملهها رو میسازه تا بگه «دیگه طاقت ندارم». همین که تونستی بنویسی و دردتو بیرون بریزی یعنی هنوز داری میجنگی.
تو تنها نیستی، خیلیها همین لحظهها رو تجربه کردن و بعدش دوباره تونستن بلند شن. میتونی به خودت اجازه بدی امروز فقط آروم باشی، یه لیوان آب بخوری، یه موسیقی سبک بذاری، حتی چند دقیقه چشماتو ببندی. این کارهای کوچیک مثل مرهم میشن.
یادت باشه ارزش تو به بودنته، نه به تحمل بیپایان. همین که هستی، همین که حس میکنی، یعنی زندگی هنوز جریان داره.