سکوت ابری

گاهی دلم می‌گیره…

بی‌دلیل، بی‌صدا.

فقط یه بغض قدیمی میاد می‌شینه گوشهٔ دلم

و یادم می‌ندازه چقدر خستم…

اما باز نفس می‌کشم،

باز ادامه می‌دم،

چون می‌دونم این غروب هم می‌گذره.