من ب جایی رسیدم ک حس میکنم خیلی وقتا سر بی ارزش ترین چیزها یا آدما اذیت شدم رنج کشیدم گریه کردم
خیلیا لیاقت اینو نداشتن ک بهشون محبت کنم
گاهی غصه خوردن عادیه ولی زمان خیلی چیزا رو برام کمرنگ و کمرنگتر کرد
روزگار یاد داد ک آدما ارزش جنگیدن ندارن
ولی ی چیزی همیشه رو قلبم سنگینی میکنه
اینکه واقعاً قرار نیس تاوان کارایی ک باهام کردن رو بدن ؟؟ واقعاً دلی ک شکستن بی جواب میمونه ؟
