شوهرمو دوست دارم خدا سایشو کم نکنه همه جوره پشتمه همه جوره بچمو دوست دارم زندگیمو دوست دارم ولی این که خانوادم کنارم نیستن عذابم میده تو این دوسال خوردی که گذشت تو سختیام خانوادم نبودن تو مریضیام نبودن حالم یه جوریه یع غم گوشه دلمه انگار
به دلم موند یه عصر بچمو بردارم برم خونه پدرم بشینم
میرم سر میزنم بهشون من منظورم اینه مثل اونایی که خانوادشون کنارشونن پیش من نیستن
الان مثل همیشه که یادم میاد هوای گریه دارم
وای نگو
منم قراره از خانوادم دور شم همش غصه میخورم بهش فکر میکنم 😭🤧
چند وقت یکبار میری دیدنشون
چند ساعت ازت فاصله دارن
کلا از خانواده هر دو طرف دورید ؟؟
منم شهر غریبم تنهام💔💔
برو خدا روشکر کن شوهرت هست دیگه
منم همین طورم دقیقا خیلی آدم ناراحت میشه
منم راه دورم
اما این موضوع باعث رشد آدم میشه
متم تهرانم
خیلی دورم ازشون
بهش فک نکنی راحتتری
من سرم گرم بارداری و درس پسرم هست،هر دوماه یه هفته میرم و میام و دیگه بعد11 ساا یکم عادی شده برام
منم تنهام بدتر از اون اينكه خانواده شوهر هستن
