تاز اول قرار بود خونه جدا از مادرشوهرم داشته باشیم جاریم نموند پیش مادرشوهرم گقتن بریم طبقه پایین مادرشوهرم ۳ سال اونجا زندگی کردیم تا برادرشوهرم زن گرفت که مجبور شدیم بیایم پیش یه افریطه که تو دید مردم فرشتس😭😭😭
از اول که بدنیا اومدم دارم تو سختی دست و پا میزنم گقتم شوهر میکنم آرامش میاد تو زندگیم که از همه بدتر شد یه نفر هست پیشت که نمیتونی با شوهرت حرف بزنی
انقده تو این خونه زحمت کشیدم که وقت نمیشه تایپ کرد
هرکی این پست هارو میخونه برام دعا کنه کسی رو ندارم جایی ندارم
اولا بچه داری چندتا؟بعدم چرا منتظر پشتوانه هستید همیشه؟بعدازشما هییییچکس قبول نمیکنه با مارش زندگی کنه یه مدتویرفتی قهر حتی اگر به طلاق میکشید دیگه دراختیار کسی دیگه ای نبودی که از صبح کار کنی تاشب اختیار زندگیتم دستت نباشه.بعد طلاق هیچکس نمرده پشتوانه نداشتی من درکت میکنم من خودنم روزی رفتم بدون پشتوانه ولی برگشت سراغم وفهمید بتونم میرم برامم اهمیت نداره .
الانم نه راه پست دارم نه راه پیش
عزیزم شوهرت و راضی کن ک ازونجا برید. واقعا اذیت میشی من اوایل دیدم هی خاهر شوهرم میاد اینجا پیش ما میمونه سختم بود یه دعوایی راه انداختم ک نگم برات حالا دیگ پاشو از گلیمش دراز تر نمیکنه
خدا بهتون آرامش بده انشاءالله
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
18 ثانیه پیش
18 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
