اب نداریم بارون نمیاد جنگلا داره میسوزه برق و هوای پاکم نداریم گرونیه راجب همه چی دیگه باید مراعات کرد از خورد و خوراک تا همه چی
انگار ایران نفرین شده
من هر روز بهش فکر میکنم و استرس عجیبی تو دلمه
جدای از استرس زندگی شخصی خودم از کنکور و امتحان نهایی و...
شمام اینطورین
فقط تاپیک به حاشیه نره
بگین چیکار کنم
خدا حواسش بهمون هست
توکل به خدا
اون استرس تو بیشتر بخاطر همون درس و کنکورته مغزت میخواد از فشار درس فرار کنه به اینا فکر میکنی
درستو بخون 😄
من به آینده خوش بینم
من پارسال همه ی این بلاها رو تحمل کردم
راه حل پیدا کرده بودم براش و هنوزم روم مونده اونم این بود که کوچیک ترین خبری رو دنبال نمیکردم
هرکی میخواست خبری بهم بگه رو میگفتم نگو هیچی
دیگه بیشترین خبرایی که به من میرسید اون اواخر راجع به جنگ بود
واقعا سخت بود واقعا خیلی سخت بود
اتفاقا به این فکر میکردم کاش فقط به کنکور میشد فکرکنم
ولی واقعا نمیشه
استرس اینم گرفتم که تو این کشور کنکورم قبول بشم تهش چی
نه اب واسه خوردن دارم نه هوا واسه نفس کشیدن هرچقدرم درس بخونم و کار کنم تهش هیچی به هیچی
تا میاد یچیزی بخرم گرون شده
حتی خوراکیم خیلی گرونه
دیروز رفتم یکم خوراکی بخرم قیمتارو دیدم باورم نشد
در امیدی بسی نا امیدی هست
من زیاد استرس ندارم. سی و هفت سال توی همین شرایط زندگی کردم دیگه عادی شده خیلی.
هرچقدر بهش فکر میکنم بیشتر بدبختیه
موضوع فقط این نیست که من ۱۷ ساله برای آیندم تلاش کنم و موفق باشم
اصلا نمیدونم چیکار کنم
نه دلخوشی دارم نه تفریحی
من خونوادم یه خونواده رو به بالاست ولی بازم مث بدبختا زندگی میکنم خیلی جاها نه نداشته باشیم ولی اینقدر اوضاع بهم ریختس نمیشه اصلا زیاد بریز و بپاش کرد
واقعا نمیدونم
