آری یا خیر ؟
صرفا یک سواله
دلیلتون چیه ؟
دوست دارم شیرینیه زندگیه
آری
طبیعت
یدونه اوردم خیلی راصیم خدا نگهش داره اما دومی نمیخوام
بچه برای خودم هرگز
در مورد بقیه هم به من ربطی نداره
خیر
فقط یکی
بله بچه ها انرژی مثبت این دنیا هستن.
بی کینه و پر از عشق محبت و عاطفه.
اگه نباشن نفرت و کینه همه جا پر میشه.
خیر و قطعا خیر
در فرهنگ ما بچه داری یک وظیفه هست نه انتخاب اما این فرهنگ اشتباهه و حق انتخاب رو میگیره و هرکس برخلافش تصمیم بگیره سریع قضاوت میشه، انگار اصل مقدسی شکسته شده
در حالی که این تصمیم نه از سر بی مسئولیتی بلکه از سر وجدان و دقت در شرایطه
با شرایط خاصی که دنیا ( نه صرفا ایران) داره نمیشه به آینده یک انسان امیدوار بود چون وضعیت بسیار ناپایداره
این نه گفتن، به مادری، به فرزند اوری، به ایجاد یک نسل تازه، اعتراض ساختاری هست
بنظرم این یک اخلاقه جدید هست به این معنا که قبل از به دنیا آوردن یک فرزند واقعا آینده ش رو ببینی و بعد تصمیم بگیری
و این قطعا فقط مسأله اقتصادی نیست
میتونم سالها در این خصوص صحبت کنم
اگر پول اجاره خونه نباشه
اگر ماشین خداروشکر سرپا باشه
اگر یه حقوق ثابتی هست
اگر دم به دقه دنبال وام پنج تومنی یه تومنی نباشیم
خوبه بچه ، بچه روزیش با خودش نمیاد خودمونو گول نزنیم بچه آینده داره باید پدرمادر اینقدری پول داشته باشن که هم بتونن خودشونو تامین کنن هم بچه رو هم حتی بتونن مقداری طلا سرمایه کنار بزارم واسه بچه
من بچه دوست دارم ولی فقط می تونم خودمون دوتا رو تامین کنیم تازه اونم باید از یکسری چیزا بگذریم تا پول برسه سر برج قسطا بماند، پس هرگز حسام و السای عزیزمو به دنیا نمیارمشون چون میدونم خیلی بهشون سخت میگذره وقتی واسه خرید برنج میرم وام قرض الحسنه میگیرم بچه اشتباه محضه وجودش
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
