من بچه درسخون بودم.. پارسال کنکور دادم.. ب خاطر مشکل وسواسم استرس خیلی شدیدی گرفتم و نتونستم کنکورمو خوب بدم.. استرسم در حدی شدید بود ک کار ب روانپزشک و قرص خوردن اینا کشید
پرستاری داشنگاه آزاد قبول شدم
تصمیم گرفتم مرخصی بگیرم و امسال واسه کنکور بخونم.. دیدم باز استرس پارسال رو دارم میگیرم.. اینم بگم استرسم بی منطق و بی دلیل هست و دست خودم نیست.. منشا اش وسواسه
دیدم با این استرس نمیتونم نتیجه خوبی بگیرم و ب حرف داداشم گوش کردم .. گفت پرستاری رو فعلا برو و مدرکت رو بگیر.. اون موقع میشه ۲۲ سالت.. حالا اگه اون موقع همچنان ناراضی و ناراحت بودی دوباره بشین کنکور بده.. تا اون موقع حال و هوام عوض میشه و وسواسم شاید بهتر بشه استرسم شاید کمتر بشه و شاید بتونم درست بخونم برای کنکور.. اون موقع ۲۲ سالم میشه دیر میشه برای کنکور؟
بنظرتون این تصمیم منطقی هست؟درسته؟
حالا آلان حس و حالم جوریه ک ن راه پیش دارم ن راه پس.. چون گفتم فعلا توانایی کنکور رو ندارم از دست میرم
از طرفی ک دارم میرم دانشگاه اصلا حالم خوب نیست.. نمیتونم تصور کنم ک توی بیمارستان و دانشگاه ی سری افراد(بچه های پزشکی و دندون پزشکی ) از من بالاتر هستن.. نگین نیستن ک توی ایران همه احترام ها و پرستیژ طبقه بندی شده هست توی کادر درمان.. اصلا این موضوع برام قابل هضم نیست.. بنظرتون کم کم بهتر میشم؟.. الان سه هفته هست میرم دانشگاه و حالم اصلا اوکی نیست.. بنظرتون ب مرور زمان اوکی میشم؟زمان حلش میکنه؟.. یا چون دائم توی بیمارستان و دانشکاه پزشک میبینم عقده ای میشم؟
لطفا کمک کنید خواهش میکنم شما رو ب خدا واسم دعا کنید
