یه چیز دیگه در مورد افسردگی اینه که یه جورایی زمان رو از بین میبره، یهو به خودت میای و میبینی تمام روزهات با هم یکی شدن تا یه چرخه بیپایان و خفهکننده بسازن
واسه همین، خودت رو در حال تلاش برای به یاد آوردن چیزایی میبینی که خوشحالت میکردن اما آروم آروم، مغزت شروع میکنه به پاک کردن هر خاطرهای که زمانی باعث شادیت میشد
و در نهایت، تنها چیزی که میتونی بهش فکر کنی اینه که زندگی همیشه همین شکلی بوده و همین شکلی هم باقی میمونه.