نه دلم نمی اومد چون شخصیت خودمو میشناسم چون آدمی نیستم که وقتی سختی عزیزانم رو ببینم بیخیال باشم فقط از این دلگیرم که توی تمام این سالها یک نفرشون یبار نپرسید تو حالت خوبه؟ توی بدترین روزها بودم و داشتم سمی ترین محیط های کاری و آدمها رو تحمل میکردم ولی حتی یک نفرشون حالمون نپرسید و نفهمید چقدر حالم بده حمایت مالی نمیتونستن ولی حمایت عاطفی یا یه احوالپرسی ساده،میدونی گاهی ما از نزدیک ترین آدم های زندگیمون زخم میخوریم که از غریبه ها بدتره