رابطم با خانواده سرد و اونام ایراد گیر و کنترل کننده
شهر کوچیک بدون کار و تفریح
وضعیت رابطه عاطفیم تقریبا صفر یه رل شهر دیگه گاهی همو میبینیم بدون دوست داشتن
خودم ۳۰ سالم تموم شده خاستگار هایی میاد کوتاه و به دلم نمیشینن
یه رابطه مجازی ام با یه ادم خوشتیپ لاشی داشتم که چون مطابق میلش نبودم گوست کرده
احساس بیچارگی
دنبال درآمد و کار باید باشی
لعنت به شهر کوچیک منم به همین درد دچارم
ادبیات حرف زدنتون شبیه ۱۵ ۱۴ ساله هاست
کلاس هنری یا ورزشی شرکت کنید،سعی کنید اهل کتاب خوندن یا پادکست خوب گوش دادن بشید
دیگه خودت یه کار و کاسبی ای از کم هم شده راه بنداز
من الان شاغلم، هر روز با یه عالمه آدم مختلف در ارتباطم، ولی دریغ از یه خواستگار و پیشنهاد درست حسابی
ولی حداقلش اینه که پشتم به خودم گرمه و میدونم به واسطه شغلی که دارم و درآمدم، یه آینده ای دارم حداقل
اگه میخواستم چشم به در بمونم یکی بیاد منو بگیره نجاتم بده، ممکن بود هیچوقت این اتفاق نیوفته
برو سرکار
پولشم کم باشه حداقل آزاد میشی خانوادت کمتر کنترلت میکنن ،دستت تو جیب خودته مستقلی تو اجتماعی و موارد زیادی برای رابطه و ازدواج پیدا میکنی
نمیشه مهاجرت کنید با پدر مادرت
هعی🫂
