یه سگ خوشگل آوردم
خدا بهم دادش حتی خودم انتخابش نکردم هدیه ای بود ک دلم میخواست بگیرم و گرفتم
ولی الان دیدم یه سگ زنده یاب(تیدا)بخاطر کهولت سن مرده...همش گریه میکنم
به سگم میگم توروخدا تنهام نزار هیچوقت
بوش میکنم بوسش میکنم بغلش میکنم
اگه اون یه روز نباشه من میمیرم قطعا
اون کوچیکه ۳ ماهشه شاید چیزی نفهمه ولی من میفهمم
اون بازیگوشی نکنه من میمیرم
اون غذا نخوره من دق میکنم
چرا عمر این فرشته ها انقدر کوچیکه اخه
همش میگم کاش هیچوقت آرزو نمیکردمش
چون اگه یه روز زبونم لال نباشه یا چیزیش بشه منم میمیرم باهاش
افسردگی حاد هم دارم
اون اومد حالمو خوب کرد
خدایا هیچوقت ازم نگیرش همیشه میگم خدایا منو با اون امتحان نکن هیچوقت..همیشه میگم خدایا من قبل اون بمیرم من تاب و تحملش ندارم
