دهه های ۷۰ ۸۰ ۹۰ والی اخر هم سختی های مربوط به خودشون رو میکشن وکشیده فقط شکلش عوض میشه
والا من دهه شصتی هستم و مشکلات شما را نداشتم و تمام هم کلاسیام درس خوندن رفتت دانشگاه و شاغلن منجمله خودم برای ازدواج هم دوران ما اسون تر بود از الان اینقدر تجملات بیهوده مد نبود. جهیزیه و خرج عروسی اینقدر سنگین نبود راحت خونه میخریدن اون زمان حتی یک معلم راحت خونه و ماشین میخرید. الانم میشه؟ من فکر میکنم ما دهه شصتی ها خیلی هم راحتتر بودیم و گوشی هوشمند و معضلات و اینهمه رل بازی و... زمان ما نبود. دوستی ها هم ساده تر و بی شیله تر، زندگی ها صمیمیت بیشتر منکه راضی ام.
ما دهه شصتی ها نسل حزغاله ایم
اتفاقا خیلی بهتر بود اون زمان چون کسی دغدغه قیافه را نداشت الان بخاطر دغدغه قیافه و مد و لباس نوجونها دارن بیماری های عصبی و افسردگی میگیرن و شدیدا دچار رقابت شدن یک روز مژه بذارن یک روز ناخن، فردا عمل دماغ پس فردا فیلر لب، کدوم لباس بپوشن، افتادن در یک دور باطل از رقابت و استرس بیهوده، حالا اگر پول هم نداشته باشن حتی مورد بوده خودکشی کردن بخاطر نداشتن لباس مثل بقیه دوستاشون.
والا من یک خانواده معمولی داشتم بدون هیچ سهمیه ای، تنها سهمیه من منطقه 1 بود، اتفاقا من فشار و رقابت شدید را خیلی هم حس کردم و چند برابرش تلاش کردم. اتفاقا هر دهه شصتی تلاش زیاد کرد واقعا خودش رو کَند از بقیه.
