همه سختی دارن،همه مشکل دارن ولی به روی خودشون نمیارن.باور کن من و داداشمم کلی دلمون خونه ولی همیشه بیرون که میریم یا تو جمع خانواده میخندیم و مسخره بازی درمیاریم.حالا هر کی ما رو بیرون ببینه بگه خوش به حالشون!!
این دنیا ذاتش همینه،باید شخصی بکشیم که معلوم بشه چند مرده حلاجیم. ولی لازم نیست برا خودت سختش کنی.از کوچیکترین چیزا لذت ببر و در عین حال تلاش کن که زندگیتو سامون بدی و به روزی برسی که خیلی خیلی خوشحال باشی.
یه خانمی که تقریبا ۸۰ سالش بود بهم از سختی های زندگیش گفت و آخرم گفت من به چیزی که میخواستم رسیدم."همه یه روزی به آرزوشون میرسن"
کلی رو منبر رفتم.ببخشید🙂