اخه مساله پسر من اینه که به هیچ وجه خودش نمیره وارد فضاهای بازی بشه و دوست پیدا کنه یا حتی تنهایی بازی کنه
به من میگه مامان بابا فلانی قرار بزار بریم پارک
منم دلم میسوزه ولی نمیدونم کجای کارم اشتباه هست که نمیتونم هیچ دوست ثابتی براش پیدا کنم.
حتی همین مامان سمی دوستش که میگم یه گروه دوستی تونسته ایجاد کنه ولی من نه
وظیفه شما فقط تا همون‌جاست که ببریدش توی محیط مناسب
یعنی مثلا همون ببریدش پارک و بگید بره خوش باشه
یا بره مهدکودک و توی جمع بچه‌ها باشه
خودش باید این نیاز رو حس کنه و سعی کنه دوست پیدا کنه، این وظیفه شما نیست عزیزم
بچه ت اگه نوزاد بود میگفتم نه دوستت درست نمیگه
ولی حالا که پنج سالشه واقعا میتونی خودت هم یه کارایی انجام بدی واسه خودت
مثلا خودت وپسرت عضو کتابخونه ی محل شید
بجای اینکه ببری پارک پیشه مادروبچه ی سمی دوستت،بذاریش کلاس ژیمناستیک خودتم با مادرای دیگه دیدگاه های جدید آشنا میشی
من پسرم سه سالشه لباس خوشگل می‌پوشم به خودم میرسم مدل موی جدید،حسابی ذوق میکنه میگه چه خوشگل شدی مرسی که مامانه منی
میگم بچه سختیه مثلا به جای اینکه به بازی فکر کنه به کسی که باهاش هست فکر میکنه
همسن بچه شما که بود پارک میومد ولی نمیرفت بازی کنه مثلا میگفت امروز میخوام فقط با بچه های بالای ده سال دوست بشم قشنگ هم تشخیص میداد سنشون رو
یا با یه اسباب بازی خاص میرفت زیر چشمی بچه های دیگه رو نگاه می‌کرد که بیان سمتش
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
35 ثانیه پیش
36 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
