یه ماهی میشه که خوابگاهی شدم
با 6 نفر تو یه اتاق هستیم. سه تا هم اتاقی دیگم داریم اتاق کناری که همه ماها همکلاسی هستیم. دوتاشون که به شدت اسکل و بد تیپن جوری که از همون اول بقیه بچه های تو اتاق نسبت به اینا یه حالت تمسخر داشتن و پشت سرشون حرف میزدن
اصلا شخصیتشون خیلی بچه مثبته روحیاتشون به من نمیخوره
بعد یه جوری بقیه اینارو تخریب میکنن که تنهایی بهتر از گشتن با ایناس
اون سه تای دیگه از لحاظ روابط اجتماعی خیلی بهتر و باحال تر هستن
من خودمم واقعا روابط اجتماعیم خوبه بد نیس
شاید خیلی باحال نباشم ولی در حد اون دوتایی که مسخره میشنم نیستم
امروز بچها دیگه رسما اکیپ تشکیل دادن سه تا از اتاق ما دو تا دیگه از اتاق کناری
یکسره باهم میرن بیرون جلوی چشم من به من نمیگن
حتی یه بار با هم باشگاه بودیم به من گفتن تو برو خوابگاه ما میخوایم با اسنپ بریم بیرون
درصورتی که من از روز اول پیش اینا بودم:) نمیدونم چیکار کردم که با من حال نمیکنن
همشون گرگن و روابط اجتماعیشون خیلی بالاس
میدونم اگه تو اکیپشون نباشم قراره خیلی اذیت شم
اصلا جو اتاق یه جوری سنگینه که هر لحظه میترسم بغضم بترکه. حتی پیش مامانمم نمیتونم درد و دل کنم چون نمیخوام غصه بخوره:))
