ناچارا اومدیم جایی اونم بخاطر کسالت مامانم رفتارشون در ظاهر خوبه اما واقعا زبان بدن و کاراشون خیلی رو مخه خودم کمک شون خرید رفتم غذا درس میکنم که صاحب خونه کمتر عصبی باشه ولی مثل چی پشیمونم که اومدم بخاطر مامانم موندم فرض کنید خوابت تون بهم ریخته اعصاب تون هم خورده دائم هم باهاتون بحث میکنن یا کلکل میکنن
پدرم خونه نبود منم غذا دادم به مامانم ولی قندش افتاد و مجبور شدم بیارمش پیش مامان جونم الان واقعا از بی خوابی سه شبه دارم میمیرم
فعلا مجبوری تحمل کنی
خودت یکم خودتو آروم کن
جایی دیگه نمیشد بمونید
اخی
نمیشه برگردین؟ کجارفتین
خوب طرف مقابل هم ارامش از دست داده چون افرادی برای چند روز وارد زندگیش شدن و مثل شما او هم عصبی هست
چاره ای نیست. هر کاری کنی مادر شماست و ناچار باید تحمل و مدارا داشت. هر چند که خیلی خیلی سخته. این روزها انگار ما و پدر مادرهای ما داریم با سرعت نور از هم دور میشیم .
نمیشه سوییتی چیزی اجاره کنید
هیچ جا خونه خود آدم نمیشه حتی تو کسالت میدونم مجبوری ولی بخواهی کمتر فشار باشه هم کمک کن مثلا ظرفی بشور خونه نظافت کن هم یه چیزی واسه یخچال بخر میوه ای چیزی که حداقل دهنشون بسته بشه
میوه از خونه آوردم قرص و مسکن آوردم غذا از خونه آوردم از عجله یه دست لباس نیاوردم حمام نرفته فقط اومدم کمک مامانم اینجا هک ظرف میشورم حرف و تلويزيون نمیزنم و نمیبینم که طرف درس بخونه تولد مامانم بود یه شیرینی خریدم ولی واقعا کلافه شدم دیگه
برا منم سخته جایی برم اینجوری باشه
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
15 ثانیه پیش
16 ثانیه پیش
16 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
