من از توی شرتیط زندگی افتضاح و وحشتناکی سالم در اومدم که دیشب تو اینستا یه کیلیپ دیدم با زنایی با شرایط من مصاحبه کرده بودن
کسایی مثل من بیچاره و افتاده در دام تقدیر و سرنوشت و کامل بی گناه که ید دچار اعتیاد شدید شده بودن یا تن فروش شده بودن☹️
همیشه خودمو مثل گل مرداب میدونم که از شرایط افتضاحی تونستم سالم در بیام.ولی یه مشکلی دارم که وقتی یاد اوک دوران می افتم همش تو خودم میرم و پکر میشم.یا جایی باشم کسایی رو ببینم شرایطشون خوب هست سریع دلم برای خودم میسوزه و میرم ت خودم
منظور من شرایط مادی نیست شرلیط خانوادگی پدری که میگفت بهم برو جن.. شو ...بلاهای سرم می آورد که خدا عالمه فقط
مادری با بیماری روانی شدید کارهایی باهام میکردن که اگه بگم مطمئنم میگید سر کاری هست تاپیکت
