بگی نگی
تو اطرافیان به وفور دیدم
اصلا یه قانون نانوشته است
وقتی یه خوبی از طرف دیدی و باهاش وارد رابطه نشدی که بدهیهاش رو ببینی تو ذهنت یه تصویر ناقص ازش داری. یه تصویر رویایی که نیمه تاریک ندارع. عشق به اون تصویر پر و بال میده و هی تو خیالت ارزشمندتر تصورش میکنی. وقتی بهش برسی مثل یه حباب میترکه. میفهمی این همه مدت عاشق کسی بودی که وجود نداشته و فقط ساخته بازی های ذهنیات بوده
برای همه همینه