مرخصی میگیرن خودشون میکشن استادا درسشون رو تموم کنن که برن خونشون اما من اصلا برام فرق نداره میرم خونه هم همش تو اتاقم خوابم نمی‌دونم اصلاچی منو خوشحال می‌کنه حتی من نمی تونم درس بخونم چون بنظرم همه چی پوچه اونا آرایش میکنن هر صبح واسه کلاسا اما من صبحای زود حتی دلم نمی‌خوام بیدار بشم نمی‌دونم شاید بگین افسرده ام اما من نمی دونم هیچی روح منو ارضا نمیکنه چی منو شاد می‌کنه نمی دونم خیلی پوچم دلم میخواد این دانشگاه مزخرف تموم شه فقط
برو پیش روانشناس
انگیزه نداری به نظرم
همیشه همینطوری یا گاه گاهی؟؟ مثلا من ایام پریود بی نهااایت بی انگیزه بی حوصله بی روحیه و دقیقا این حالت شمام ولی یهو فردا صبحش پامیشم عاشق حتی نور خورشید روی تراسمونم
منم دلم نمیخواد خونه باشم
برو دکتر
منم تا یک ماه پیش مثل تو بودم تازه بدتر هم اما از وقتی رفتم دکتر حالم خیلی بهتر شده کاش زودتر میرفتم
منم گاهی احساس میکنم هیچی خوشحالم نمیکنه و زندگی پوچه کلا
مامانت با ذوق نیست؟قربون صدقه ت نمیره؟
از نظر روحی خسته هستی آخرین مسافرت یا تفریح درست و حسابی ک داشتی کی بوده
عزیزم برو تراپی به مرور خوب میشی حیفه بی انگیزه بودن تو جوونی... خودتم یکم برخلاف میلت رفتار کن ارایش کن به خودت برس تو جشنا و مهمونیای سالم شرکت کن برو خرید با دوستات تو خوابگاه بازی کنید چادش درس خوندن بذار و هر جور شده خودتو نجات بده
ارسال نظر شما
این تاپیک قفل شده است و ثبت پست جدید در آن امکان پذیر نیستجدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
56 ثانیه پیش
58 ثانیه پیش
59 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
