جواهرجان شوهرت یک بیماره و رفتاراش در محدوده بیماریشه
کاملا با خودش درگیره
بعد از اون خشونت و عصبانیت و فضای پرتنشی که داشتین الان که از اون فضا کمی گذشته و آروم شده احساساتش فرصت بروز پیدا کرده
دلتنگت شده به یاد عشقی که بینتون بوده
از طرفی با افکار مسمومشم درگیره و توی رفتاراش نوسان و رفت و برگشت داره
واقعا خیلی وضعیت وحشتناک و زجرآوریه وقتی اینجوری با خودت درگیر و بلاتکلیف باشی
شوهرت بیشتر از اینکه مستحق خشم تو باشه مستحق دلسوزی توئه جواهر چون واقعا خیلی مریضه
اما از طرفی بهت حق میدم بخوای جونتو برداری و بری و نخوای واسش دلسوزی کنی
من خیلییییییی بهش فرصت دادم خیلی بهش حق دادم..
تمام مدت هر چی گفت گفتم چشم به هر چیزی که گفت تن دادم که خیالش راحت باشه
تمام مدت خودم رو مقصر دونستم به خاطر گذشته ها و به اون حق دادم
دیگه صبرم تموم شده
شوهرت مشکل روانی داره حتما حتما باید درمان بشه وگرنه تورو هم روانی میکنه
یه بازی روانی راه انداخته تورو هم توش اسیر کرده
شوهر منم سختگیره تنهایی نرم بیرون یا دوست و رفیق نداشته باشم اما چیزایی که از شوهرت خوندم واقعا مریضه.
ببین اگه نیخوای باهاش ادامه بدی حتما باید بره زیر نظر روانشنای
اگرم نه تا وضعیت از اینی که عست بدتر نشده اقدام کن وگرنه تا چند سال دیگه نابودت میکنه
این از علاقه ی زیادش به تو و ترس از دست دادنت داره به جنون میرسه.
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
36 ثانیه پیش
36 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
