در کل نقدی که از دید من به نرگس آبیار وارده همینه که بیشتر راوی خوبیه تا کارگردان و قصه پرداز.
توی همه ی کارهاش این به چشم میخوره.
به عنوان راوی خوبه ولی خودش نمیتونه قصه پرداز خوبی باشه.
مثل فیلم نفس
شاید به همین دلیله که بیشتر سراغ داستان های مشخص و رمان ها میره. مواردی که روایت شدن و صرفا تصویر سازی میشن.
ولی خب به هر حال من به عنوان مخاطب ترجیح میدم رکان هارو عین رمان ببینم.
اینجوری ملموس تر و جذاب تر میشن.