این دو راهی نیست که
صد در صد بگو نه
قرار نیست از اول عاشق طرف بشید و خوشتون بیاد
ولی نباید هم انقدر بدتون بیاد و همچین حسی داشته باشید
به دلت نشینه دیگه نمی شینه
رد کن
من حتی نامزدی کردم عقد نه فقط نامزدی چون دوسش نداشتم بهم زدم هرچی فکر کردم دیدم نمیتونم کنارش خوشبخت باشم اونم بدبخت میکنم و بعد اون با یکی ازدواج کردم که کنارش به شدت آرامش دارم وحاالم خوبه
ردش کن بره.اونی رو که من تاحدمرگ دوست داشتم بعد۲۰سال زندگیم اینه.وای بحال اینکه از اول دوست نداشته باشی.
قبول نکن .بعد از ازدواج بهش علاقمند میشی عادی میشه اما همیشه یک حسرت تو دلت میشینه که چرا صبر نکردی من عاشق شوهرم بودم اما قدش یکم کوتاه بود دو دل بودم همیشه الان که قد بچه هام کوتاهه میگم کاش همون موقع رد کرده بودم .میگن ظاهر مهم نیست اما ژنتیک بچه ها از همینا قراره شکل بگیره
با این حسی که داری قطعا باید رد کنی، شک‌ت هم به خاطر اینه نمی‌دونی چه معیارهایی تو ازدواج و خاستگاری مهم یا فرعی هستن
چند تا کارگاه و دوره در مورد انتخاب همسر شرکت کن
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
