من از عصری حالم یهو خرابه عصبیم حوصله ی بچمم ندارم
کل روز با بچه داری و خونه داری گذشته خسته شدم
یه لحظه برا خودم نبودم
همه چی رو مخمه
اخه این چه زندگی ایه؟؟
ن وضع مالی خوب
نه شوهر خوش اخلاق و خوشتیپ
نه بچه ی ک عادی باشه
ن ...
کاش یه زن رها بودم یه مرد داشتم حامی و تکیه گاه
کیف دنیارو میکردم
زندگیم حتی ۱۰ درصدم راضیم نمیکنه تو این لحظه
بعضی وقتا کامل راضیم
نمیدونم یعنی چمه ؟
الان دوست دارم گریه کنم ولی ب همینم نمیرسم همه چی بهم ریختس
