من خیلی وقته از هیشکی توقع کمک ندارم ولی یه بنده خدایی هست هر وقت کاری پیش میاد خودشو حامی نشون میده.تا میایم رو کمکش حساب کنیم دقیقه ۹۰ خودشو کنار میکِشه.😶
خب آدم حسابی بشین کنار خودم یه خاکی تو سرم بریزم دیگه☹️
توی این چند روز، دو بار ناامیدمون کرد🥲
الآن ذهنم آشفته شده.چون قرار بود صبح یه کاری برامون انجام بده.الآن گفت نمیتونم😐
حق داری
این خیلی بدتره میگن یه نگهبان هر شب رو برجک‌با پیرهن معمولی نگهبانی میداد تو برف یشب پادشاه رد میشه بهش میگه سرباز تو بااین لباس کم اینجا یخ میزنی صبر کن برم برات لباس گرم بیارم بعد پادشاه یادش میره براش لباس ببره صبح میرن میبینن سرباز یخ زده میگن پس چرا شبای قبلی یخ نزد پادشاه میگه چون امید داشت من براش لباس بیرم اما نبردم
من خیلی وقته از آدما بریدم تازه اون هیچی بارها شده به خاطر لطف های خیلی کوچیک زیر بار منت ها و انتظارات سنگین تر اوناهم رفتم سر همینا خودمو داغ کردم که از هرناکسی انتظار کمک نداشته باشم
ادما اگه به نفع خودشون نباشه کاری برات نمیکنن عزیز
فقطططط خدا
من انتظاری از هیشکی ندارم.چون آدما مسائل خودشونو دارن.
من میگم نپره وسط که آره فلان کار با من.بعد بزنه زیرش.
من اگه بدونم خودم باید کارمو تنهایی انجام بدم، خیلی بهتره تا اینکه یکی امیدوار کنه بعد ناامید کنه🙃
