چرا من اینطوری ام

نمیدونم ،من بیشتر محو زنا و دخترای جوون میشدم ،تقلید میکردم رفتارشونو حرف زدنشون و کلا عاشق جمع بودم ،با اینکه به لطف مامانم جرعت حرف زدن نداشتم ولی دوست داشتم

نمیدونم شاید زمانی جایی اسیبی دیدی ،حرفی شنیدی متنفر شدی

گذشته رو هی به یاد بیاری معلوم میشه

مثلا اینکه ادم درونگرا باشه نرماله ولی در حد و اندازه تو ،نمیدونم واقعا ،خیلی اذیت کندست

خیلی باحاله ،تو از چیزی که تو کله یکی دیگه میگذره باخبر میشی ،زاویه دیدشو میفهمی ،خط فکریشو ،سلایقشو ،بعد خودت تغییر میکنی چیزای جدیدی یاد میگیری ،یه وقتایی فکر میکنی عه اره اینجوری چقدر همه چی نایس تره

من یه دورانی مشکلات خانوادگیم بخاطر خجالت قایم میکردم و الان که میگذره ازش میگم ،کاش حرف میزدم ،شاید اصلا اونا یه چیزایی میگفتن که من مجبور نبودم انقدر آزمون خطا کنم

حرف زدن خیییلی خوبه