بچا من قبلا خیلی دنیا رو گل و بلبل و همه رو گوگولی و مهربون حساب می کردم حالا با گذر زمان می بینم ی سری ها چقدر دو رو ان،ظالم ان و...
راه چاره چیه؟
من همیشه این موضوع برام عجیب بوده که چطور آدمها انقدر در ظاهرمهربونن میتونن پشت سر دشمن باشن
دنیا خیلی بی رحمه برای احساسات من
آدمها خیلی بی رحمن
از این دنیا و آدماش متنفرم
منم به همین دلیل از آدما خیلی فاصله گرفتم
خوش اومدی به بزرگسالی 😁
وقتی فهمیدی ادمت حتی از دور هم قشنگ نیستند و سخت اعتماد کردی یعنی دیگه بزرگ شدی و اون عینک قشنگ دیدن دنیا از چشمات برداشته شده
منم بچه بودم این فکرو داشتم، الان که وارد بزرگسالی شدم مثل تو شدم
با هرکس مثل خودش ، راز فقط مال خودته تا مال خودته راحتی تا به کسی بگی دیگه اسیر اون آدمی ، کار انجام بده کمک کن فقط برای رضای خدا دیگه توقعت از ادما بریده میشه از کسی توقعی نداری جز خدا
می دونی قسمت سخت ماجرا کجاست
این که همه لزوما دو رو نیستن و نمی شه دو رو بودن رو در برخورد های اول تشخیص داد بعد روی چند نفر خیلی حساب می کنی و یهو می بینی که آخ چقدر بعضیا دو رو بودن
خیلی دردناکه...
نسبت به نزدیکان اگه حس بد دریافت کنم فقط رعایت فاصله و کم کردن صمیمیت اما راجب اونی که تو زندگیم تاثیر داره مثل وضعیت اقتصاد یا مذهب یا هر چیزی از این دست که دسترسی مستقیم بهش نیست واقعیت کار خاصی نمیشه کرد ! الکی امید نگه میدارم شاید یک روزی درست بشه
خلاصه بخوام بگم یعنی بالغ شدی و با واقعیت زندگی روبرو شدی
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
