احسنت
زن رو کمک هیچ کسی نباید حساب کنه برای مادرشدن چون بچه وصله به مادر از همه نظر روحی روانی و مالی و آسایش باید اوکی باشه تا بتونه مسئولیت سخت مادری رو بپذیره وگرنه بعد بچه افسردگی میگیره و خودش تنهای تنهاست در همه حال با یه بچه کع قطعا تاثیرات بدی روش میزاره
هیچ ربطی هم به سن نداره که اختلاف سنیتون با بچه زیاد و یا کم باشه
مادرو پدر دیدیم که اختلاف سنی کم داره با بچه اش مثلا ۱۷ سال اما باهم سگ گربه آن و اصلا هم رو درک نمیکنن
داریم طرف تو سن ۴۰ سالگی بچه آورده بعدا تو سن نوجوانی بچه که سن حساسیه آنقدر هم رو درک کردن
تازه ازدواج کردی بزار حداقل یکی دوسال دیگه هم بگذره تا با همسرت جور بشین و اول نقش همسری برای هردوتون باید به نحو احسنت پیش بره تا سه سال اول بعد به فکر نقش پدرومادری بود این حرف روانشناسان هست
اما الان هم خودت و هم شوهرت برین چکاپ کنین پیش دکتر ببینین برای فرزنداوری مشکل نداشته باشین
من رفتم حتی آزمایش اسپرمو گرام هم گرفتم و تمام آزمایشات خودم رو دادم و همه چی اوکی هست و بعد بچه رو با خیال راحت گزاشتم برای وقتی بیارم که از همه نظر امادگیشو داشته باشم چون رو کمک هیچ کسی حساب نمیکنم و نمیخوام بیفکر بچه بیارم به امید آینده