من بخاطر فیسم از ۱۱ سالگی خواستگار داشتم مادرم عین زن های بزرگ با من رفتار میکرد میرفت سرکار منو و سه برادر کوچیکمو تنها میزاشت به زور به من غذا درست کردن یاد میداد سه برادرامو میفرستاد کلاس کاراته منو هیچ جا چقدر التماس کردم به زبان علاقه دارم بزار برم گفت دختری تنها نه خودشم زورش میوند منو ببره بیاره بچگی نکردم بگذریم ۱۷ سالم شد منو شوهرم داد نکرد یکم بیشتر تحقیق کنه ببینه طرف چیکاره اس چه جور ادمیه منم بچه فکر میکردم شوهر کنم زندگی میکنم درس میخونم سر سفره عقد عاقد ازم پرسید شرطی نداری گفتم چرا میخوام درس بخونم شوهرم گفت باشه البته تو خواستگاریم گفت قبوله میزارم بخونی تا دپیلم خوندم تو نامزدی اومدم خونه خودم هر چقدر به شوهرم التماس کردم بزار درس بخونم نزاشت خیلی عذر میخوام گفت زنی که دانشگاه بره خرابه درو قفل میکرد میرفت سرکار که من هیچ جا نرم تا زد خدا خواسته باردار شدم بگذریم الان ۲۸ سالمه مادرم امروز سره هیچ و پوچ گفت تو فکر میکنی کی هستی حوری هستی یکم قیافه داری وگرنه هیچکس ترو نمیگرفت نه کاره ای هستی نه تحصیلات اونم پیش شوهرم بخدا من دنبال گواهی نامه میرفتم دوساعت بیشتر دخترمو نگه نمیداشت میزاشتم پیش همسایه خیلی خیلی ناراحتم
واقعا در حقت ظلم کرده
حالا موقع پیری و ناتوانی همین مادر متوجه میشه که ...
آدم تا مستقل نشه شوهر اشتباهه کلا دید گاه همسر حتی رفتار خانوادشم فرق میکنه
دیگ چه میشه کرد گیر شدی
حق داری دلت پر باشه ، همه مون زندگی این دنیا رو باختیم و.....
عزیزم حالا شوهرت فرق کرده؟
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
