تصوراتتون قبل از ازدواج چه شکلی بود

یدونه تصور میکردم خانواده شوهر باکلاس و پولداری خواهم داشت

ولی یه خانواده کاملا معمولی از لحاظ مالی ولی محترم هستن

شبیه رمان هم خونه

تصوراتم خیلی رویایی و پر از شرم بود

الان من با اون شوخی دستی دارم😂😂

اخه من @ و اسم طرفو مینویسم آبی نمیشه

زندگی پرازارامش

ک همسرم اولویت منه منم اولویت اون

فقط حرف خودم توزندگی مهمه

خونواده همسر عالیه واونارو مثل خونواده خودم میدونم

سفردوتایی گردش تفریح

زندگی عاشقانه

ک همینطورم هست

البته اون گردش وتفریح کمه ولی هست کمیش بخاطر شرایط جامعه ست

منم😂😂

نهههه نکنیا

من الان روحیه پرشووووور دارم حاج آقا کلا یک وادی دیگست 

ولش کنم همش میخواد بره موزه او حیاط وحش به حیوونا نگاه کنه پفیلا بخوره

اون چیزای خاک برسریم ک توذهنم بود همون شد

من و همسرم کلا سایلنت زندگی می کنیم😐

فقط خودمون دوتاییم، 

اروم، ساکت، بی دغدغه!

خیلی خوبه واقعا...

بیشتر سختیا رو خونواده شوهر بوجود میارن ،خونواده شوهر من اهل به استان دیگه هستن و من نمیدونستم اهالی اون استان بشدت اهل دعا و طلسم هستن واسه همین خیلی سختی کشیدم

خاک تو سرمممممم 

خانما این که میگن به هر چی فکر بکنی همون میشه دروغ نیستااا اگه پست منو میبینید حتما ازش درس عبرت بگیرید .

من نامزدی که کردم نامزدم خیلی دوسم داشت ولی خیلی تحت تاثیر رمانا بودم اون موقع و همیشه با خودم فکر میکردم ازدواج کردیم و شوهرمو منو میخواد بزنه و من میرم تو اتاق تا نزنه یا همیشه فکر میکردم مثل رمانا ما هم تو زندگیمون طلاق عاطفی میگیریم .

خدا شاهده شوهر من دست بزن پیدا کرده همیشه هم موقع زدن میرم تو اتاق مثل تمام فکرای احمقانه نانزدیم شده .

حتی چند بار ما یکی دوماه بود طلاق عاطفی میگرفتیم .

الانم غمگینم همش .

ولی الان فقط دارم رو مغزم کار میکنم و فکرای خوب میکنم .

شاید باورتون نشه ولی با فکرای خوبم تونستیم ماشین بخریم خونمونو دزس کردیم 

الان مونده این زندگی و عشق و علاقه که هیچ کدومش و ندارم نه عشقی هست نه علاقه ای نمیزارم دستش بهم بوخوره همش علکی ازش ناراحتم و دعوا میکنم .

انشالله اینم درس میکنم 

😶😶😶😶

نفهمیدم منظورت چیه!

واضح بود

خوب شاید رو تو خوب عمل کنه

رو من که اصلا اینطور نبود 

تنها جایی که کنار میایم باهم تو خوابه 

فکر میکردم زندگی رویایی بدون مشکل دارم

اما همش دعوا همش شک همش استرس

الان مجردم 

فکر میکنم بعد 30 سالگیم یه پسر تنبل و بچه ننه و لوس و بی عرضه که انتظار داره زنش وظایفشو به عهده بگیره و خونوادشم انتظار دارن عروسشون جمع کنه پسرشونو و این پسره ازم کوچکتره و انتظار داره زنش ازش بزرگتر باشه تا هیچ انتظاری ازش نداشته باشه و با همه چیش بسازه و از همه حقش بگذره برای شوهرش میاد خواستگاریم تو خواب هشدارش بهم داده شده و منم میخوام سعی کنم کاری کنم و جوری باشم که یه همچین پسر اشغال عوضی مثل این قبولم نکنه خصوصا که خونواده و فامیلم ساده هستن و خصوصا اون عمه عوضیم دوست داره من همچین شوهری گیرم بیاد