من مجردی حتی تا اوایل ازدواج واقعا عاشق پسر بچه ها بودم
چون برادر نداشتم انگار حس خلا داشتم و متاسفانه مادرم چون پسر نداشت مادرشوهرش خیلی اذیتش کرد خیلی خیلی زیاد
بعد وقتی من تازه عروس بودم دور و برم پسر بچه خیلی زیاد شد از سال ۹۴ تا الان توی فامیلامون همه پسر بودن فقط یدونه دختر بود
دیگه ببخشید هر کی حامله بود میگفت بچم پسره دیگه هیچکس ذوق نداشت و انگار همه ضد حال خورده بودن انقدر پسر زیاد شده بود حسرت به دختر با دامن کوتاه گل گلی به دل همه مونده بود
دیگه من که خودم عاشق پسر بودم خداوکیلی حالم از پسر بهم میخورد🤣🤣🤣🤣 خلاصه من حامله شدم همه دست به دعا که دختر باشه ولی به خواست خدا پسر دارم و یک تار موشو با هیچ بچه ای عوض نمیکنم
ولی الان بعد گذشت ۵ سال بازم همون انتخابم پسره ، چون میبینم دخترامون چقدر اذیت میشن