دیرین یه وقتایی بعضی جاها اشعاری در حد یک بیت دو بیت می‌شنویم و پر معنا و زیباست
هرچی تو دهنتون هست
حتی مذهبی و نوحه یا تمثیل و ...
بنویسید
اولینش رو خودم میگم:
دوست آنست کو معایب دوست همچو آیینه روبرو گوید
نه که چون شانه با هزار زبان پشت سر رفته مو به مو گوید
آب این جوی به سرچشمه نمیگردد باز
بهتر آن است که غفلت نکنیم از آغاز
عشق آنست که یوسف بخورد شلاقی
درد تا مغز و سر و جان زلیخا برود
خُنُک آن قماربازی که بباخت هرچه بودش
بنماند هیچش الا هوس قمار دیگر
این بیت هرروز تو سرمه..یاداور ی ادم مهم زندگیمه ك الان نیست.
دست هایت مرتع انگور های نوبر است
گر حلال من نشد باشد حرام دیگری
شده ایاکه نفهمی که چه مرگت شده است
من دقیقا به همین درد دچارم امروز
هر لحظه که تسلیمم در کارگه تقدیر / آرام تر از آهو بی باکترم از شیر
هر لحظه که میکوشم در کار کنم تدبیر / رنج از پی رنج آید زنجیر پی زنجیر
بی رفتن ره رموز می اندیش...برفیست که در تموز می اندیشی
مردان جهان هزار عالم رفتند ...تو بر دو قدم هنوز می اندیشی
همه عمربرندارم،سر از این خمار مستی
که هنوز من نبودم که تو در دلم نشستی
یک عمر به سودای لبش سوختم و آه
روزی که لب آورد ببوسم رمضان شد
در نمازم خم ابروی تا در یاد آمد
حالتی رفت که محراب به فریاد آمد
از آن روزی که ما را آفریدی....به غیر از معصیت چیزی ندیدی
خداوندا به حق هشت و چارت...ز ما بگذر شتر دیدی ندیدی
تدبیر کند بنده و تقدیر نداند
تدبیر به تقدیر خداوند نماند
بایدازسمت خدا معجزه نازل بشود
تا دلم،باز دلم بازدلم دل بشود
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
