سلام عزیزم نمیدونم دلیل دوست نداشتن شوهرتون چیه قضاوت هم نمیکنم چون من توی زندگیت نیستم ....
اما همیشه آرزوم بود که همسرم با احترام باهام صحبت کنه
ولی هیچ وقت اینکارو نکرد ،همیشه طلبکار بود و هست
واویلا اگر غذا باب میلش نباشه فحش زمین و زمانو میده چه برسه غذا نباشه ...
یادم نمیاد آخرین باری که بهم محبت کرده کی هست
یه آدم خودخواه ،خودرای ،مغرور با چهره ای موجه و مظلوم که نه زنش براش مهمه نه بچش ...
زندگی بقیه گل و بلبل نیست
به خوبی هاش فکر کن اگر تونستی بپذیرش همین
امیدوارم خدا درهاشو به روت باز کنه
از این افکار سمی دور شو
منم با شوهرم ۱۰ سال فاصله سنی دارم و ۱۹ سالگی باهاش ازدواج کردم تا شاید ۱۰ سال اول زندگیم همین حس های تو رو تجربه کردم با اینکه زندگیم خوب بود ناشکری کردم و قدر ندونستم
پسرم از ده سال پیش به بیماری کبد دچار شد از اون موقع فهمیدم که چقدر خوشبخت بودم و خودم خبر نداشتم
الانم بازم خداروشکر
عزیز دلم من تاپیکتو خوندم ولی قفلش کردی... شما سنی نداری من درکت میکنم با یه ادم 34 ساله داری زندگی میکنی که تفکراتش مثل تو نیست و مثل پیرمرداس برات رفتارش... کاملا درکت میکنم عزیزم بهترین راه اینه ازش جدا شدی شما 24 سالته اینقدر پسر خوشگل و خوشتیپ مورد پسندت میاد سراغت که حد نداره ازش جدا شو و بچشم بش بده گلم
شوهرت چهرش خوبه اسی؟
