من نه در جهانِ خطوطی که هرگز تقاطع نمییابند (ریاضی) هستم، و نه در توهمِ رسیدن آنها (هنر). من معمار فضایی هستم که در آن، امکانِ تقاطع همواره به عنوان یک پتانسیل ناممکن، ذهن را به سوی افق میکشاند. جهانی میان قطعیت مطلق و زیباییِ نسبی.
الان که دارم اینو برات مینویسم، کاملاً رایگانه، ولی واقعاً نمیدونم تا کی رایگان بمونه! من و دخترم بدون حتی یه ریال هزینه، یه ویزیت آنلاین از متخصص حرفهای گرفتیم. کامل بدنمون رو آنالیز کرد، تکتک مشکلات رو گفت و راهحل داد.
خودم کمر و گردنم خیلی مشکل داشت، دخترم هم پای ضربدری و قوزپشتی داشت… و باورت میشه؟ همهش رو درست کردیم!
تو ریاضی هم دوخط موازی در بینهایت هموقطع میکننداساس هندسه اقلیدسی
از منطق اقلیدسی فراتر رفتهام؛ میدانم که حتی خطوط موازی نیز در بینهایت یکدیگر را ملاقات میکنند. اما من در اینجا، در همین لحظه، خالق نقطهگریزِ خویشم. جایی که قطعیتِ ریاضی و توهمِ بصری، برای خلق یک حقیقتِ شخصی با هم تلاقی میکنند.