بیشتر سمج بودم چه تحصیلات چه کار حتی شاید مهاجرت میکردم مجبور میکردم خانوادمو
اما تو مورد مهاجرت اصلا جدی نبودم و خب اشتباه میکردم
گووو خوردم ازدواج کردم
اول پول بعد
میرم سرکار و پول در میارم .ازدواج با کسی که شرایط نرمال مالی نداره انجام نمیدم .با خیلی از ادم ها اصلا رفاقت نمیکردم روی خودم بیشتر کار میکردم عزت نفس اعتماد ب نفس .ادم ها رو باارزش نمیکردم که بعد گند بزنن ب روح و روانم .خودم بیشتر دوست می‌داشتم. وقتمو صرف کارها و ادم هایی که ارزششو نداشتن نمیکردم .تو زندگیم بیشتر خوشی مد نظر میگرفتم .بسلامتی ام تمرکز میکردم و خودم الویت میذاشتم
اون زمان که مجرد بودم خودمو کشتم که شاغل بشم ولی نشد خودمو برا درس کشتم ولی به جایی نرسیدم الان که ازدواج کردم ازدواج برام بهتر از مجردیه . من بابام ماشین نداشت برای همین هزینه اسنپم زیاد میشد و متاسفانه اونطور که میخوام نمیتونستم هزینه کنم
شاید انتخابتون درست نبوده من بعد ازدواج خیلی خوشحال‌تر شدم سفرهای دوتایی زیادی رفتیم تا ۶ سال بچه نیاوردیم بعدش بچه آوردیم و بازم خوشحال‌تر شدیم خدارو شکر
شوهر یکی از دوستام بهش گفته بود دوست ندارم به بچگی برگردم چون در اون موقع تو نبودی واقعا منم در مورد شوهرم همین حس وابستگی رو دارم حالا نه که با هم اختلاف نظر ندا یم اما خیلی وابسته همیم کل جهان منو عوض کرد تنهایی منو گرفت
مولانا میگه
عشق هایی کز پی رنگی بود
عشق نیستند عاقبت ننگی بود
اونهایی که با هیجان از سر تحولات هورمونی بدون عقل و درایت ازدواج میکنن خب معلومه بعد مدتی عطش عشقی که معرفت وشناختی پشتش نباشه فرو میشینه
