یکی از اقوام روانیم کرده

چند بار بگو عزیزم من کار دارم بعدا زنگ بزن، شاید بفهمه خودش 

یا یه بارم بگو شارژ باتری ندارم یا چه میدونم شارژر گم شده تا از سرش بیفته 

سرد هم پاسخ بده و بگو من نمیتونم کمکی بکنم کاش از کس دیگع ای راهنمایی بخوای 

ما یه مورد اینجوری داشتیم هرچی راهنمایی میکردیش کار خودشو میکرد دیگه هرچی زنگ میزد دست به سرش کردیم یا گفتیم الان دستم بنده بهت زنگ میزنم یا جواب ندادیم خودش فهمید دیگه زنگ نمیزنه

اون الان حالش بده ... ببین چقدر توروخوب میدونه ک بهت پناه آورده 

اشکالی ندارع این روزا کنارش باش

یه بار بهش بگو بگو والا من هرچی بگم تو میری کار خودتو میکنی 

نی نی سایت رو معرفی کن بش

داره تخلیه هیجانات می کنه.

حس تنهایی و بی پناهیش زیاده.

به نظر من طردش نکن.

فقط خودت نسبت به کاری که برای او انجام میدی آگاه باش.

قرار نیست روان شناسش باشی ، فقط به عنوان یک شنونده که خب نسبت فامیلی هم داره و او خواسته که همرازش باشی.

همین.

موضوع رو برای خودت پیچیده نکن. بالاخره مشکلش رو باید برطرف کنه و این کارو ان شا الله به زودی می‌کنه.

برای راحتی روان خودت

تکرارها رو بهش گوشزد کن.

چون جواب دلخواه نمی گیره باز تکرار می‌کنه.

ولی نه طوری که بهش بر بخوره.

با لبخند و شوخی و سئوال.

مثلن اول با نرمی و کمی تعجب صداش بزن ، مثلن : مریم جااان ؟!!!   الان اینو نگفتی؟! 

بعد سعی می کنه از یک جنبه دیگه موضوع رو بررسی کنه.

خب، فعلن تو رو درگیر کرده و برای حفظ موضع خودت، از سختی ها و درگیری های خانوادگی خودت نگو و فقط گوش بده و راهنمایی های کوتاه و مختصر بگو.

یک راهکار عملی هم برای وقتهایی که اذیتی:

با صدای آهسته حرف بزن و رسمی که بفهمه معذب هستی و خیلی موقعیت مکالمه نداری. ممکنه ازت وقت بگیره که بعدتر حرف بزنین ولی خوبیش اینه که اون موقع از تلفنش خیلی محترمانه فرار کردی.

تنهایی زیاد اینجوری می‌کنه آدما رو