من آذر 25 سالمه میشه 24 سالگیم رو به بطالت گذروندم چون شرایطم خیلی سخت شد همسرم مهاجرت کرد و خیلی اذیت شدم و مریض شدم و الانم هنوز با هم چالش داریم و من احساس میکنم ابراز علاقش یا صحبتامون فقط بخاطر این هست که ازدواج کردیم و دیگه مثل قبل نیست و من 24 سالگیم رو کامل حروم کردم و کارمو ول کردم و پریمو نصفه ول کردم
ولی میخوام 25 سالگیم رو چه کنار شوهرم باشم چه نباشم پر از کارایی کنم که دوست دارم انجام بدم و وقتمو پر کنم و زبان بخونم و کار کنم و کنارش تفریحم کنم
شما توی 25 سالگی کجای زندگیتون بودید؟
الان پیش همین ؟؟اون تو رو نبرد؟؟
ینی چی شوهرت مهاجرت کرده
یعنی رفته یه کشور دیگه تو رو نبرده ؟ 😡😥
من ۲۴ سالمه منم هفت هشت ماهه ازدواج کردم .
تا ۱۸ سالگیم درس خوندم و در کنارش نقاشی کشیدم و زبان خوندم .
۱۸ تا ۱۹ پشت کنکور گذشت . ۱۹ تا ۲۳ همراه با دانشگاه زبان و نقاشی درس دادم .
ولی منم از وقتی ازدواج کردم بیشتر وقتم به خونه داری میگذره ، هنوزم تدریس میکنم ولی خیلی کمتر
خودکشی کردم ولی حیف که زنده موندم
۲۵ سالگی ام رو دوست داشتم ۲ سال بود رفته بودم سر کار یک پراید صفر خریده بودم .
ازدواج نکرده بودم و علاوه بر کار کردن کلاس زبان میرفتم و باشگاه و هر فرصتی هم پیش میومد میتونستم مرخصی بگیرم سفر بودم .
