گذر زمان
سرگرم کردن خودم با کار و سرگرمی های خودم
و از همه مهمتر دوستِ خوب
با ازدواج بخشی از ناراحتیام التیام بخشید ،بهتر شده روح. روانم ولی نه کاملا چون خییییلی اذیت شدم
تموم نشده هرشب با تپش قلب بیدار میشم هرصبح با لرزش دست و دستهای عرق کرده میرم سرکار یک ثانیه هم از ذهنم بیرون نرفته و نمیره
سخت بود پراز گریه پراز اشک پر از شماتت پر از حرف و ...شکستن هر ذره از قلبمو حس کردم واضح تر بگم مردم و رفتم تو گور و زنده شدم😊عبور کردم اما با درد با زخم با اشک و گریه هایی ک چشمم از شدت ورم گریه باز نمیشد 😅🥲انقدر سخت بود ولی تموم شد
ب خدا تکیه کن من تکیه کردم بخدای خودم....
نمیشه فراموش کرد اما دیگه کمرنگ تر میشه
انقدر بهش فرصت دادم و انقدر گند زد که از چشمم افتاد
صبر و زمان
تلاش و فراموشی
سرگرم شدن
هیچوقت عبور نکردم🙂
نمیدونم جطوری توضیحش بدم ولی یه کلیپ از اینستا دیدم ک جواب سوالته
میگفت فرض کن پرواز داری به پاریس ، یهویی ماشینت خراب میشه
ایا بیخیال پرواز میشی ؟ خیر
تمام تلاشت رو میکنی به اون پروازه برسی
زندگی هم همینه
تا کی میخوای حیرون اون ادم اشتباه یا انتخاب اشتباه باشی؟
گذرزمـــــــــ. ـــااااااان
رفتم روانپزشک
به خدا توکل کردم و گفتم درست میشه دوباره
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
57 ثانیه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
