همیشه شاگرد اول بودم دوران مدرسه و درس خون از همون بچگی نشونه هایی از افسردگی و وسواس شدید فکری داشتم موقع کنکور متاسفانه بی عقلی کردم با این که خیلی میخوندم اما پدرمادرم دل بهم ندادن برام کتاب تست نمیخریدن یا مشاور منو نبردن یه سال موندم پشت کنکور از همون دوران کرونا افسردگی من بیشتر و بیشتر شد بعد پشت کنکوری رفتم آزمون شرکت کردم که ای کاش قلم پام می‌شکست نمیکردم همین باعث شد یه دانشگاه خیلی دور یه رشته به درد نخور آزاد قبول شم الان ترم 4ام تا حالا دوتا درسو افتادم هیچ دوستی تو خوابگاه ندارم هم اتاقیام با من حرف نمی‌زنن خیلی تنهام یه دوست داشتم که ترم یک مهمونی گرفت رفت با پسری هیچ وقت در ارتباط نبودم اما عاشق یکی بودم که اومدم خوابگاه موقع امتحانا استوری نامزدی شود دیدم و به همون خاطر یه درسو افتادم متاسفانه از غم اون عشق و عاشقی به قرص اعصاب رو آوردم خیلی تا حالا خانوادمو اذیت کردم نمی‌دونم از غم چیکار کنم یه طرف غم کنکورم یه طرف غم شکست عشقی بی دوستی من پوچی من راه دور تا 3ماه دیگه هم خونه نمی‌رم افسردگی شدید منو نابود کرده حتی یکی رو ندارم باهاش برم تو حیاط قدم بزنم سه روزه کلاس نداریم همه هم اتاقیا رفتن خونشون اون استان خودشونه هی تند تند میرن نمره هاشون خوبه دوست زیاد دارن
بهم میگن شبیه افسرده هایی انگار تو این دنیا نیستی
نمی‌دونن چی میکشم من
