امروز روز اول کاریم بود که دوستم که هم دانشگاهیمه هم دیدم همونجا کار می‌کنه اصلا جواب سلامم نداد بعد هر سوالی می‌پرسیدم می‌گفت من اهل توضیح نیستم بعد با بقیه دخترا رفتند با هم حرف میزدن میخندیدن من چند بار رفتم برم توی جمعشون محل نمیدادن به صحبتام واقعا واسه دو قرون آدم باید چیا ببینه دیگه تنها نشستم تا الان حتی ناهار رفتند خوردند به من نگفتند بیا بخور
هیچی محل نمیدم منم
باید مستقل باشی نه کنه به بقیه
عزیزم محیط کاری همینه
شما بخ خاطر اونا مگه رفتین سرکار؟
رو. اول هم هست
حالا زوده برای این دیدگاه
قبلا معذب میشدم
الان عادی نه لبخند نه اخم نه توجه نه بی توجه
اهمیت نمیدم و به کار خودم میرسم
نگاهشم نمیکنم انگار وجود نداره
آخ متنفرم از این جور آدما اصلا توهم بهشون محل نده بزار خودشون بیاند پیشت
برا این ادما یه جوری قیافه میگیرم که پشیمون شن از قیافه گرفتنشون😂
محل نده شخصیتتو خورد نکن از اینجور دخترا خوشم نمیاد تو معاشرت حسادتشون پیداست اینا تو بچگیشون گیر کردن
نشون میدم برام مهم نیست و تمایلی به شرکت تو جمعشون ندارم. همون وقت رو صرف کارم میکنم. متاسفانه متاسفانه من کینه‌ای هم هستم و یهو ممکنه جایی جبران کنم که براش خیلی سنگینتر از بیمحلیش تموم بشه.
عزیزم محیط کاری همینه. مخصوصا روزهای اول .
بعد از تو اگه یه نفر دیگه همون جا کار کنه دیگه بیخیال تو میشه.
باید بیخیال باشی
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
32 ثانیه پیش
34 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
