خواهش میکنم یچیزی بگید که واقعبینانه باشه.
بچه ها من چهار پنج ساله خواهرم شبانه روز بدودن ذره ای بزرگ کردن؛ به من زنگ میزد و ساعت ها راجب مشکلات زندگیش حرف میزد و همیشه میخواست براش راه حل پیدا کنم.
توی این چهار پنج سال هر سال شیش الی هفت ماهشو برمیگشت خونه ی ما تو اتاق من و میخواست من برم بیرون و فیلم نبینم و زندگی نکنم که بچه ی ۶-۷ سالش راحت باشه.بچه ها بچش از اوناییه که تاحالا نه نشنیده و مییخواد دنیا نباشه فقط خودش باشه.
من واقعا زجر کشیدم همش این چند سال.
هرجا خواست بره من بچش نگه داشتم هرمشکلی بود من حل کردم دعوا بود من خاتمه دادم حالا چن سالم بود ؟ همش زیر ۲۰ بودم.
و بخاطر مثلا کارایی که براش کردم برام یه گوشی و یه لپ تاپ خرید.
