حیف ک دوست ندارم پایان زندگیم با خودکشی باشه وگرنه تو همین نقطه از زندگیم واقعا این کارو میکردم
من احساس بی ارزش بودن میکنم چون ۲۴ سالمه شاغل نیستم ازدواج نکردم خودمو بی ارزش میدونم واقعا هیچی تو زندگیم ندارم که بخاطرش بخوام خدارو شاکر باشم بخاطر همین آرزوی مرگ میکنم بدجوری کم آوردم یه بار آزمون وکالت دادم قبول نشدم ۱۶ روز دیگ برا بار دوم میخوام آزمون بدم ولی اینقدر حال روحیم بده اصلا خوب نخوندم .. از پدر و مادرم متنفرم حالم ازشون بهم میخوره احساس میکنم از زجر کشیدنم لذت میبرن فقط میگن درس بخون درس بخون انگار من رباتم دلم میخواد از این خونه برم واقعا متنفرمم ازشون
نمیدونم چیکار کنم خیلی حال روحیم بده مدام افکار بدی تو ذهنمه یه حس بدی به خودم دارم هر روز بغض و گریه ولی ظاهرمو حفظ میکنم که من خوبم در حالی ک از درون نابود نابودم 😭
اینقدر حالم بده اومدم اینجا صحبت کنم
فک کنین این بار قبول نشم چقدر تحقیر میشم 😭
اصلا من از شاغل شدن و کار کردن متنفرم
