بچها من یه ساله با ی پسره دوستم لانگ دیستنس.شغلش سمت جنوب ایناس منم تهرانم.اینم هر چند ماه یک بار میاد پیشم یه روز و سوییت میگیره که توی خونه راحت باشیم یه روزم میریم بیرون میگردیم البته چه گشتنی.ایشون حتی واس من یک شاخه گلم نخریده کلا هزینه نمیکنه هر سری میاد دست خالی میاد فوقش دوتا خوراکی بخری دیگه هیچییییی نه تولد ن چیزی من واس تولدش براش ساعت لباس خریدم ولی اون هیچی تازه پررو ام هست میگه تو باید برام گل بخری خلاصه هیچ هزینه ای نمیکنه ولی وای سوییت گرفتن پول داره چون تو خونه راحت میتونه نیازش برطرف کنه نیاز جنسی شو ولی وقتی میریم بیرون فوقش بریم ی چیز کوچیک در حد ۲۰۰ تومن بخوریم نه لوازم آرایش نه هیچیییی.حالا بگیم باشه پول نداره اخلاق چی.اخلاقش توی حالت عادی خوبه ولی وقتی عصبانی میشه هر چی به دهنش میاد میگه انگار روانیه بعد دوساعت میگذره میاد میگه معذرت میخوام فلان بمان. بنظرتون ازش جدا بشم یا چیکار کنم خیلی اعصابم ازش خورده تازه چون ما قصدمون جدیه حرف از آینده میزنیم من میگم یدونه شغل کفاف نمیده من در کنار شغل اولم(معلمی) میخوام طراحی لباس بخونم مزون بزنم آقا میگه نه پس کی به خونه برسه نمیخواد فلان میگم خب پس تو چطوری میخوای نیازهای من برطرف کنی میگه تو توقعات بیار پایین😑😑😐
آخه با کل خانوادش راجب من صحبت کرده و مامانش کلا مختلفه میگه نه ولی پسره میگه که من حتما با این ازدواج میکنم فقط قصدش ازدواجه چون شرایط شغلیش سخته هر کسی قبول نمیکنه