این ایده مزخرف که خرج زن بر عهده مرده و باعث شده تا مردها هزار تا بهانه بیارن برای خرجی زن ها و همین عامل باعث شده تا زن ها از کودکی بهشون یاد داده بشه که باید مستقل و شاغل باشن تا ارزشمند باشن و ارزش گذاری یک خانم رو بر اساس ارزش افزوده ای که برای جامعه یا حساب بانکی و دارایی هاش داره انجام میشه، نتیجه اش شده این که طرف مادره و احساس بی‌ارزشی می‌کنه در حالی که داره بزرگ ترین کار دنیا رو انجام میده. مگه برای یه جامعه و یه کشور چیزی بزرگ تر از تربیت نسل آینده هم هست؟
چرا با بی ارزش جلوه دادن یک مادری که حقوق نداره و مجبوره از شوهرش خرجی بگیره، پایه های فرهنگ یه جامعه رو سست می‌کنن؟
حتی تو فرهنگ غرب و سینمای هالیوود هم زن های موفق، زن هایی هستند که از صبح تا شب سرکار هستند، سوپرومن هایی که آخرین چیزی که ازشون می‌بینیم مادری کردنه.
مادر خدای دومه انسان هاست. زن ها ستون های فرهنگ جامعه هستند. بدون زن های دانا و بااعتماد به نفس که ارزش خودشون رو می‌دونند، هیچ فرهنگی پیشرفت نخواهد کرد.
تو هیچ جای دنیا و تو هیچ قانون اساسی به زنان خانه دار حقوق نمی‌دن. اما من کسی رو می‌شناسم که وعده داده در قانون اساسی امپراتوری سرزمین پارس به زنان خانه دار حقوق خواهد داد.
- خانواده بنیان حکومت تصوف است.
زن بالاترین جایگاه را در خانواده و جامعه دارد و دولت موظف است به خانم‌های خانه‌دار حقوقی معادل 1/3 عرف جامعه را پرداخت کند.
این ایده اون قدر برام بدیع و جذاب بود که دنبال بقیه حرف هاشون رو هم بگیرم.
امیدوارم سید محمد حسینی لیدر اپوزیسیون ری استارت موفق بشه و به وعده هاش هم عمل کنه.
