از آدمای خرفت بدم میاد

شعرایی که دوس دارم می‌نویسم بخونید شما هم                   من ارگ بَمم خشت به خشتم متلاشی/تو نقش جهان هر وَجَبَت تِرمه و کاشی  ** تهمینه ی من ترسم این است نباشد/باب دلت این رستم بی رخش پر از غم**مثل چایی که میچسبد به سرما بیشتر/ با همه گرمیم با دل های تنها بیشتر **   من نارون صاعقه خورده تو گل سرخ/ تو سبز بمان، من به درک،من به جهنم

شعرایی که دوس دارم می‌نویسم بخونید شما هم                   من ارگ بَمم خشت به خشتم متلاشی/تو نقش جهان هر وَجَبَت تِرمه و کاشی  ** تهمینه ی من ترسم این است نباشد/باب دلت این رستم بی رخش پر از غم**مثل چایی که میچسبد به سرما بیشتر/ با همه گرمیم با دل های تنها بیشتر **   من نارون صاعقه خورده تو گل سرخ/ تو سبز بمان، من به درک،من به جهنم

شعرایی که دوس دارم می‌نویسم بخونید شما هم                   من ارگ بَمم خشت به خشتم متلاشی/تو نقش جهان هر وَجَبَت تِرمه و کاشی  ** تهمینه ی من ترسم این است نباشد/باب دلت این رستم بی رخش پر از غم**مثل چایی که میچسبد به سرما بیشتر/ با همه گرمیم با دل های تنها بیشتر **   من نارون صاعقه خورده تو گل سرخ/ تو سبز بمان، من به درک،من به جهنم

شعرایی که دوس دارم می‌نویسم بخونید شما هم                   من ارگ بَمم خشت به خشتم متلاشی/تو نقش جهان هر وَجَبَت تِرمه و کاشی  ** تهمینه ی من ترسم این است نباشد/باب دلت این رستم بی رخش پر از غم**مثل چایی که میچسبد به سرما بیشتر/ با همه گرمیم با دل های تنها بیشتر **   من نارون صاعقه خورده تو گل سرخ/ تو سبز بمان، من به درک،من به جهنم