از سن 18 سالگی تا الان که 22 سالمه درگیر کنکورم...
راضی هم نشدم برم یه رشته الکی بخونم که بازار کار نداره...
خیلی کم کاری کردم برا کنکورم و گرنه خیلی باهوشم...هیچی درس نمیخوندم هیچی! شایدم بعضی روزا در حد 3 ساعت خونده باشم...
مامایی ازاد قبول شدم... ولی بخاطر اینکه فشار اقتصادی به پدرم وارد میشد بازم میخوام بمونم ینی با امسال میشه 6 سال پشت کنکور بودن
تو این 6 سال نه تجربه ای کسب کردم نه موفقیتی هیچی :) عمرم تلف شده حس پوچی میکنم گریم میگیره هر روز...
من از بهترین دوران زندگیم خوشی ندیدم:)